هشدار سپاه پاسداران به احمدی نژاد در باره سخنان مشائی

سردار یدالله جوانی رئیس اداره سیاسی سپاه در سرمقاله آخرین شماره هفته نامه صبح صادق با انتقاد از سخنان اخیر مشایی نوشت:دیدگاه ها، مواضع و اقدامات اسفندیار رحیم مشایی هر از چندی فضای جامعه را تحت تأثیر قرار داده و این دیدگاه ها و مواضع، با واكنش های انتقادی نیروهای اصولگرا و طرفدار دولت احمدی نژاد روبه رو می گردد. از آغاز فعالیت دولت نهم و در ادامه آن در دولت دهم، مشایی یكی از مسئله سازترین افراد دولتی برای احمدی نژاد بوده و در این مدت بیشترین انتقادات به رئیس جمهور محترم در مورد مشایی، از سوی حامیان دلسوز دولت (نه از سوی منتقدین دولت) انجام گرفته است. آخرین واكنش برخی از نیروهای اصولگرا به سخنان مشایی در مورد درك و فهم انسان ها از خدا و اینكه خداوند نمی تواند محور وحدت میان انسان ها باشد! بسیار قابل تأمل است.

هر چند مشایی گفته، سخنانش به درستی منعكس نشده و برداشت های ناصواب، به خاطر انعكاس ناصحیح صحبت هایش بوده، لكن CD سخنرانی ایشان گویای این واقعیت است كه به اظهارات مشایی اشكالات اساسی و مبنایی وارد است و به هیچ عنوان نمی توان آن را توجیه كرد. البته این نوشتار كوتاه به دنبال نقد اظهارات اخیر مشایی نیست و این اقدام مجال دیگری را طلب می كند. آنچه در این یادداشت مدنظر می باشد، توجه دادن رئیس جمهور محترم به یك مطلب مهم و اساسی در مورد جناب آقای مشایی است. بسیاری از نیروهای ارزشی و دلسوز انقلاب و نظام اسلامی، انتظار داشتند با توجه به مجموعه مسائلی كه در خصوص ایشان در دولت نهم مطرح گردید، رئیس جمهور در تداوم همكاری وی با دولت دهم تجدیدنظر كرده و ایشان را كنار بگذارد. هر چند دعوت به همكاری و انتخاب افراد برای واگذاری مسئولیت ها در چارچوب قانون از اختیارات رئیس جمهور است ولكن، دردسرسازی های مشایی برای اصولگرایان در دولت نهم، چنین توقع و انتظاری را میان آنان شكل داده بود.

در چنین فضایی بود كه برخلاف انتظار، رحیم مشایی از سوی احمدینژاد به عنوان معاون اولی رئیس جمهور منصوب گردید و این انتصاب، معادله را پیچیده تر ساخت. ملتهب شدن فضای سیاسی جامعه و به ویژه در میان نیروهای ارزشی و اصولگرا به واسطه این انتصاب و كم لطفی رئیس جمهور نسبت به تمامی درخواست ها، توصیه ها و تذكرات خیرخواهان دلسوز مبنی بر كنار نهادن رحیم مشایی از دولت، موجب گردید تا رهبر معظم انقلاب اسلامی با ارسال نامه ای برای رئیس جمهور، به این موضوع خاتمه دهند. هر چند تأخیر رئیس جمهور برای اجرای امر رهبری در كنار نهادن مشایی از پست معاون اولی، مشكلاتی را به دنبال داشت، لكن به نظر می رسد احمدی نژاد روح پیام مقام معظم رهبری را آنگونه كه شایسته بود دریافت نكرد. اگر این پیام به خوبی دریافت می گردید، در واگذاری مسئولیت های كلیدی به مشایی در دولت دهم پایان داده می شد و اكنون شاهد واكنش های تند و انتقادی اصولگرایان به مشایی و احمدی نژاد نبودیم.

رهبر معظم انقلاب اسلامی، با توجه به مجموعه مسائلی كه در خصوص آقای مشایی در جامعه و به ویژه در میان مراجع، علما، نخبگان و نیروهای اصولگرا و ارزشی مطرح می باشد، انتصاب ایشان به عنوان معاون اولی را بر خلاف مصلحت دانسته و به رئیس جمهور تذكر برای ملغی كردن حكم دادند. روح كلی پیام بسیار روشن است. معظم له در نامه خود خطاب به رئیس جمهور می نویسند، انتصاب آقای مشایی در پست معاون اولی، برخلاف مصلحت جنابعالی و دولت بوده و موجب اختلاف و سرخوردگی علاقه مندان شما می گردد. اساساً مقام معظم رهبری در این موضوع، مصلحت شخص رئیس جمهور، دولت ایشان و طرفداران و علاقه مندانش را در كانون توجه قرار دادند.

رئیس جمهور محترم به هر دلیلی نسبت به مشایی علاقه و اعتماد دارد، لكن وقتی در جامعه و در میان خواص و نخبگان و طرفداران رئیس جمهور نگاهی متفاوت از نگاه رئیس جمهور نسبت به مشایی وجود دارد، مصلحت در چیست؟ آیا مصلحت در به كارگیری و پست و مسئولیت های بالا دادن و حساسیت جامعه و طرفداران را بالا بردن است و یا در كنار نهادن از مسئولیت های بالا و رسمی دولتی؟

به نظر می رسد اگر به روح این پیام توجه بیشتری می شد، پس از لغو حكم انتصاب معاون اولی، حكم رئیس دفتر ریاست جمهوری برای مشایی صادر نمی گردید. صدور حكم رئیس دفتر ریاست جمهوری نیز بازتاب ها و واكنش های خود را به دنبال داشت و اكنون با افزایش اختیارات دفتر، مسئولیت مناطق آزاد نیز به مشایی واگذار شده و گویا مقام سخنگویی دولت نیز فقط از عهده مشایی برمی آید! این روند، یعنی بی توجهی به مصلحت دولت و رئیس دولت بیش از دیگران باید مصلحت خود و دولتش را مورد توجه قرار دهد. آینده در مورد این دوراندیشی قضاوت خواهد كرد.